Groei

Ik geloof enorm in de mogelijkheden van groei en dat die groei overal te vinden is. De laatste anderhalf jaar werd dat voor mij nog extra benadrukt door de groei die ik persoonlijk doormaakte. Mede door mijn vriend (Niels Harteman) kwam ik in aanraking met boeken die ik normaal zelf misschien minder snel opgepakt had, maar die me wel weer nieuwe inzichten gegeven hebben. Ik hou ontzettend veel van lezen en kan boeken echt verslinden, maar deze boeken hadden tijd nodig. Voor deze boeken moest ik rustig gaan zitten en slechts in beperkte gedeeltes per keer absorberen, niet meer dan een paar bladzijden of een hoofdstuk. De informatie moest de tijd krijgen om te landen, om te bezinken.

Soms merk ik dat ik dan uren of dagen na het lezen nog met een onderwerp bezig ben en dat het onbewust blijft spelen. Soms ben ik het niet direct met de schrijver eens, andere keren probeer ik op zoek te gaan naar mijn visie hierop, nog vaker laat ik het tegenwoordig vooral bezinken. Niet te actief ermee aan de slag, maar kijken wat het effect is en waar het toe leidt.

Inmiddels, maanden later, merk ik dat het me meer rust heeft geschonken. Rust naar buiten toe, maar, nog belangrijker, veel rust naar binnen toe. Rust om situaties te overzien en van daaruit te kunnen observeren/analyseren/adviseren.

In de MOOC Breinleiderschap van vandaag werd ook mooi verwezen naar de waarde van rust en hoe we deze rust in kunnen bouwen voor leden van een team of leerlingen in een klas. Hoe mooi is het om van daaruit ruimte te creeren voor die dingen waar we de meeste aandacht naar uit willen laten gaan?